Historie Rofena
In de zestiger jaren ontvolkte het platteland in Italië. Oude, feodale verhoudingen raakten op de achtergrond. Eeuwenoude sociale structuren hadden haar macht verloren aan een andere kracht, die van de vooruitgang.
In die tijd vertrokken bewoners van Rofena, veeteelt en landbouw loonden niet meer. De rentmeester van landgoed Il Termine, gelegen aan de weg naar Strove en Abbazia d’Isola zou niet meer maandelijks langs komen om de pacht op te halen.
Mensen trokken weg, naar steden waar werk was.
En vanuit Rofena dat lang geleden Rufena heette kon men een paar kilometer verderop Casole d’Elsa zien zoals het daar al eeuwen lag. De contouren van de verdedigingsvesting La Rocca staken duidelijk af. De stemmi van de podesta op de muur van het stadsgebouw, de wapenschilden van wat in Nederland het dichtst bij een schout komt waren stille getuigen van een leven dat eeuw in, eeuw uit een vaste structuur had.
Dat terwijl Casole in een gebied ligt waar ook vele generaties lang strijd werd geleverd tussen Florence en Siena en de wereld verdeeld was in Ghibellijnen en Welfen, aanhangers van de keizer en van de paus.
En daarvoor leefden de Etrusken waarvan in Casole niet veel is teruggevonden.
Zo stond Rofena een tijd leeg.
In 1966 stond een kleine advertentie in de Telegraaf dat in Toscane een goed verzorgd landgoed te koop stond. Bemiddelaar was een Zwitserse makelaar. Blijkbaar behoorde Nederland ook tot het belangstellingsgebied.
Een 6-tal Nederlanders besloot er te gaan kijken of het iets zou zijn voor een vakantie woning.
Men trof omgevallen muren, ingestorte daken en een woestenij aan waar ooit een levendig boerenbedrijf geweest was. Er waren restanten van een bakkerij, een varkensstal, een groot kippenhok en een schooltje. Dit laatste was verplicht door de Italiaanse overheid bij een zeker aantal gezinnen. Er waren dorsvloeren en een aantal olijfbomen.
En er was een schitterend uitzicht.
Het moet deze pioniers geprikkeld hebben want ze kochten het landgoed en begonnen met herstel van de gebouwen en landerijen.
Rofena werd weer bewoonbaar.
Het duurde niet lang of een architect die op Rofena woonruimte bezat maakte bouwtekeningen om er appartementen te maken. Deze vielen verschillend uit en ieder appartement kreeg haar eigen karakter en uitstraling. De vroegere architectuur speelde hierbij een rol. Beneden verdiepingen waren stallen en boven woonde men. Zo kan men nu nog in diverse appartementen de originele met groene spikkels bedekte drinkbakken aantreffen. Ook een ring in de muur om een koe aan vast te maken is er nog, evenals een scharnier van een deur die het ene staldeel met net andere verbond.
Onder de vloeren van de begane grond is de bodem verstevigd met aangestampte varkensmest waardoor zo voor en na nog wel eens salpeter tussen de tegels naar boven komt.
Rofena werd bewoonbaar en meer mensen trokken er naar toe. Nu zijn er 23 appartementen.
Niet veel herinnert meer aan een agrarisch bedrijf, Rofena heeft zich ontwikkeld tot een vakantieverblijf zoals de Nederlandse pioniers bedoeld hadden.
De ligging van Rofena is bijzonder. Het gebied is rustig maar niet ver er vandaan liggen steden als San Gimignano, Volterra, Siena en Florence.
©Rofena.org